We leven in gemeente Purmerend. We werken hier, of misschien in Amsterdam. Sommigen van ons wonen hier al hun hele leven en anderen zijn hier in de loop van de jaren komen wonen. We zijn ondernemingen gestart. We zijn elkaars buurvrouw of -man, een tante of neef, coach van een jeugdteam binnen een sportvereniging. We helpen mee om ons festival Reuring ieder jaar voor elkaar te krijgen. En we ontmoeten elkaar op de terrassen van de ondernemers van onder andere de Koemarkt, maar net zo vaak in onze buurtsuper waar we elkaar aanschieten en een kort gesprekje voeren: 'hoe is het met jou?'.
Allemaal staan we op de een of andere manier in verbinding met elkaar en hebben daar vanuit onze eigen verhouding invloed op. We dragen daar – in meer of mindere mate – verantwoordelijkheid voor. In ieder geval hebben de acties die wij doen effect op de sfeer, de mogelijkheden van een ieder om zich te ontplooien in de stad en op alles meer wat ons in samenhang geeft. Het is een bloeiend geheel van interacties tussen mensen in de stad en dorpen, die zich op een of andere manier tot elkaar verhouden. Soms gaat dat in harmonie, maar het is ook een kenmerk van een samenleving dat dat niet altijd zo is. Daar schrikken we niet van. De samenleving bestaat uit de mensen die er wonen. Zij maken de samenleving. Dat is natuurlijk meer dan een stukje tekst en een reeks cijfers in de begroting. Het laat zich niet makkelijk vangen in een begrotingstekst. Wat nemen we wel in deze begroting op? Hierin staan de inspanningen die wij leveren om onze inwoners daar waar nodig te ondersteunen om een volwassen en volwaardig bestaan te kunnen (blijven) leiden. Zoals wij dat iedereen in onze samenleving het liefste gunnen. Maar er zijn ook omstandigheden waarin iemand niet vooruitkomt. Waarin hij in zijn context niet meer verder gebracht kan worden en diezelfde context soms zelfs beperkend of schadelijk kan werken. Wanneer wij dat waarnemen, kunnen wij vanuit de gemeente hulp organiseren die erop gericht is je op zo kort mogelijke termijn weer terug in je leven te zetten om verder het heft weer in handen te nemen. Het gaat ons er bij het doen van onze inspanningen om, om voldoende steun en kracht aan onze inwoners en diens omgeving te geven, zodat een verdere positieve groei en ontwikkeling mogelijk is.